Met Naniki naar het Concertgebouw

Met Naniki naar Cultuur naar Het Carnaval der Dieren in Het Concertgebouw

Het Concertgebouw had me uitgenodigd. Ik ging naar de voorstelling Carnaval der dieren. Ik had mijn vriendin Abril meegenomen. Ik vond het gebouw heel erg groot. We gingen naar binnen en het was heel druk. De zaal was heel mooi en er zijn veel zitplaatsen. Er was ook een heel groot orgel en volgens mij zitten daar stukjes goud in. Er zijn ook hele mooie lampen.

, Met Naniki naar Cultuur naar Het Carnaval der Dieren in Het Concertgebouw
Nou nu gaan we het even over muziek hebben. Het begint met alleen maar muziek, maar op een gegeven moment komt er een vrouw uit een deur die heet Georgina Verbaan. En zij ging elke keer een stukje voorlezen en ze ging ook instrumenten benoemen. En dan speelden de muzikanten een stukje zodat je weet hoe dat klinkt.


Er waren eerste violen en tweede violen en contrabassen en cello’s en 2 vleugels en er was ook een xylofoon. Mijn vriendin dacht dat een instrument voor baby’s is. Dat is ook wel logisch want bijna alle baby’s hebben er een. Ik kende zelf de celesta niet. Die ziet eruit als een soort piano en die klonk als onderwaterklanken. Dat was heel erg mooi. Er waren meer instrumenten. Samen deden ze dieren na, maar niet iedereen speelde altijd, soms een paar en soms maar eentje.

, Met Naniki naar Cultuur naar Het Carnaval der Dieren in Het Concertgebouw
Het was best lastig soms om de dieren te raden ook al las de Georgina hints voor. Abril: “Eentje had lange oren en lange tenen. Wat is het? Een ezel? Een haas? Een muis?”

De dwarsfluit was een dier met strepen. Je denkt aan een zebra, maar het klonk als een vogel. Grote dieren spelen ze in lage noten en kleine in hoge noten. De schilpad was heel zachtjes. Abril: “De zwaan klinkt heel erg sierlijk en zielig, maar andere liedjes zijn vrolijk.”

Er waren een paar kleine kindjes aan het dansen in het gangpad, dat vond ik heel erg schattig. Het was heel grappig want mensen wisten niet wanneer een dier afgelopen was dus iedereen klapte steeds te vroeg. Ik ook een keertje.

, Met Naniki naar Cultuur naar Het Carnaval der Dieren in Het Concertgebouw
De lichten veranderden steeds van kleur. Het grote orgel werd dan ook die kleur. Er was groen, roze en blauw voor de onderwaterwereld. Abril: “Dat leek op een magische zeemeerminnenonderwaterwereld.”     

, Met Naniki naar Cultuur naar Het Carnaval der Dieren in Het Concertgebouw
Ik was nog nooit in de grote zaal geweest van het Concertgebouw, wel in de kleine maar niet voor klassieke muziek. Ik zou er nog een keertje heen willen, want het is gewoon heel erg mooi. Het klinkt heel mooi met veel verschillende klanken.

groetjes, Naniki

 

Meer nieuwsberichten

Vacature Raad van Toezicht Mocca

Mocca (Stichting Match Onderwijs en Cultuur Amsterdam) verbindt jonge Amsterdammers en cultuur. Mocca staat voor goed cultuuronderwijs voor álle kinderen en jongeren. Zo kunnen zij hun eigen creativiteit ontdekken en opgroeien met dans, theater, musea, muziek en kunsten.

Meer informatie »